Esta práctica expandida carroñera propón un encontro co obxectivo de afondar nas identidades sexo-xenéricas diversas, na súa representación na práctica artística contemporánea a través do humor como ferramenta política e de axencia.Desenvolveremos una práctica bastarda que utilice a carroña metodolóxica, mesturando métodos diversos que nos permitan poñer en cuestión a historia escénica heterocentrada e patriarcal.

Deste xeito, poderemos xerar novos coñecementos escénicos que nos sirvan de base para a creación, axudando a expandir e traducir a linguaxe escénica os coñecementos teóricos, transgredindo os formatos disciplinares e creando novas xenealoxías dislocadas que poidan nutrirse dos materiais máis diversos aparentemente contraditorios e incoherentes entre sí.